ویروس سنسیشیال تنفسی (RSV) باعث عفونت ریه ها و مجاری تنفسی می شود. آنقدر شایع است که بیشتر کودکان تا سن 2 سالگی به این ویروس مبتلا شده اند. ویروس سنسیشیال تنفسی می تواند بزرگسالان را نیز مبتلا کند.
در بزرگسالان و کودکان بزرگتر و سالم، علائم RSV خفیف است و معمولا شبیه سرماخوردگی است. اقدامات خودمراقبتی معمولاً تنها چیزی است که برای تسکین هر گونه ناراحتی لازم است.
RSV می تواند باعث عفونت شدید در برخی افراد، از جمله نوزادان 12 ماهه و کوچکتر (نوزادان)، به ویژه نوزادان نارس، بزرگسالان مسن، افراد مبتلا به بیماری قلبی و ریوی، یا هر فردی با سیستم ایمنی ضعیف (ضعف ایمنی) شود.
علائم ویروس سنسیشیال تنفسی
علائم و نشانه‌های عفونت ویروس سنسیشیال تنفسی معمولاً حدود چهار تا شش روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر می‌شوند. در بزرگسالان و کودکان بزرگتر، RSV معمولاً علائم و نشانه های خفیف شبیه سرماخوردگی را ایجاد می کند. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- گرفتگی یا آبریزش بینی
- سرفه خشک
- تب با درجه پایین
- گلو درد
- عطسه کردن
- سردرد
علائم در موارد شدید:
عفونت RSV می تواند به دستگاه تنفسی تحتانی گسترش یابد و باعث ذات الریه یا برونشیولیت شود – التهاب راه های هوایی کوچکی که وارد ریه ها می شوند. علائم و نشانه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تب
- سرفه های شدید
- خس خس – صدای بلندی که معمولاً هنگام بازدم شنیده می شود.
- تنفس سریع یا مشکل در تنفس – ممکن است فرد ترجیح دهد به جای دراز کشیدن، بنشیند
- رنگ آبی پوست به دلیل کمبود اکسیژن
- نوزادان به شدت تحت تأثیر RSV قرار می گیرند. علائم و نشانه های عفونت شدید RSV در نوزادان عبارتند از:
- تنفس کوتاه، کم عمق و سریع
- تقلا برای نفس کشیدن – ماهیچه های قفسه سینه و پوست با هر نفس به سمت داخل کشیده می شوند
- سرفه کردن
- تغذیه ضعیف
- خستگی غیرمعمول (بی حالی)
- تحریک پذیری
اکثر کودکان و بزرگسالان در عرض یک تا دو هفته بهبود می یابند، اگرچه برخی ممکن است خس خس سینه مکرر داشته باشند. عفونت شدید یا تهدید کننده زندگی که نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارد ممکن است در نوزادان نارس یا هر کسی که مشکلات مزمن قلبی یا ریوی دارد رخ دهد.
ویروس RSV یا COVID-19 ؟
از آنجایی که RSV و بیماری کرونا ویروس 2019 (COVID-19) هر دو نوع ویروس تنفسی هستند، برخی از علائم RSV و COVID-19 می توانند مشابه باشند. در کودکان، COVID-19 اغلب منجر به علائم خفیف مانند تب، آبریزش بینی و سرفه می شود. برای بزرگسالان مبتلا به COVID-19، علائم ممکن است شدیدتر باشد و ممکن است شامل مشکلات تنفسی باشد.
داشتن RSV ممکن است ایمنی را کاهش داده و خطر ابتلا به COVID-19 را برای کودکان و بزرگسالان افزایش دهد. و این عفونت ها ممکن است با هم رخ دهند، که می تواند شدت بیماری COVID-19 را بدتر کند.
اگر علائم بیماری تنفسی دارید، پزشک ممکن است آزمایش کووید-19 را توصیه کند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر کودک شما – یا هر کسی که در معرض خطر عفونت شدید RSV است – دچار مشکل تنفسی، تب بالا یا رنگ آبی پوست، به ویژه روی لب ها و بستر ناخن ها، فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.
دلایل ابتلا به ویروس:
آیا ویروس rsv واگیردار (مسری) است؟
ویروس سنسیشیال تنفسی از طریق چشم، بینی یا دهان وارد بدن می شود. به راحتی از طریق هوا روی قطرات تنفسی آلوده پخش می شود. اگر فرد مبتلا به RSV در نزدیکی شما سرفه یا عطسه کند، ممکن است شما یا فرزندتان مبتلا شوید. این ویروس همچنین از طریق تماس مستقیم مانند دست دادن به دیگران منتقل می شود.
این ویروس می‌تواند ساعت‌ها روی اجسام سخت مانند میز، نرده‌های تخت و اسباب‌بازی‌ها زنده بماند. دهان، بینی یا چشمان خود را پس از دست زدن به یک جسم آلوده لمس کنید و احتمال دارد ویروس را بگیرید.
یک فرد آلوده در طول هفته اول پس از عفونت بیشتر مسری است. اما در نوزادان و کسانی که ایمنی ضعیفی دارند، ویروس ممکن است حتی پس از از بین رفتن علائم تا چهار هفته به گسترش خود ادامه دهد.
عوامل خطر:
در سن 2 سالگی، اکثر کودکان به ویروس سنسیشیال تنفسی مبتلا می شوند، اما می توانند بیش از یک بار به RSV مبتلا شوند. کودکانی که در مراکز مراقبت از کودک حضور می‌یابند یا خواهر و برادرهایی دارند که به مدرسه می‌روند، در معرض خطر بیشتری برای قرار گرفتن در معرض و عفونت مجدد هستند. فصل RSV – زمانی که شیوع بیشتر می شود – پاییز تا پایان بهار است.
افرادی که در معرض خطر ابتلا به عفونت های شدید یا گاهی اوقات تهدید کننده زندگی RSV هستند عبارتند از:
- نوزادان، به ویژه نوزادان نارس یا نوزادان 6 ماهه یا کمتر
- کودکانی که بیماری قلبی دارند که از بدو تولد وجود دارد (بیماری مادرزادی قلبی) یا بیماری مزمن ریوی
- کودکان یا بزرگسالان با سیستم ایمنی ضعیف ناشی از بیماری هایی مانند سرطان یا درمان هایی مانند شیمی درمانی
- کودکانی که دارای اختلالات عصبی عضلانی مانند دیستروفی عضلانی هستند
- بزرگسالان مبتلا به بیماری قلبی یا ریوی
- افراد مسن تر، به ویژه آنهایی که 65 سال و بالاتر دارند
عوارض ویروس rsv :
عوارض ویروس سنسیشیال تنفسی عبارتند از:
بستری شدن در بیمارستان: عفونت شدید RSV ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشد تا پزشکان بتوانند مشکلات تنفسی را کنترل و درمان کنند و مایعات داخل وریدی (IV) بدهند.
پنومونی: RSV شایع ترین علت التهاب ریه ها (پنومونی) یا راه های هوایی ریه (برونشیولیت) در نوزادان است. این عوارض زمانی رخ می دهد که ویروس به دستگاه تنفسی تحتانی سرایت کند. التهاب ریه می تواند در نوزادان، کودکان خردسال، بزرگسالان مسن تر، افراد دارای نقص ایمنی، یا افراد مبتلا به بیماری مزمن قلبی یا ریوی کاملا جدی باشد.
عفونت گوش میانی: اگر میکروب ها وارد فضای پشت پرده گوش شوند، می توانید به عفونت گوش میانی (اوتیت میانی) مبتلا شوید. این بیشتر در نوزادان و کودکان خردسال اتفاق می افتد.
آسم: ممکن است بین RSV شدید در کودکان و احتمال ابتلا به آسم در مراحل بعدی زندگی ارتباط وجود داشته باشد.
عفونت های مکرر : پس از ابتلا به RSV، ممکن است دوباره آلوده شوید. حتی ممکن است در همان فصل RSV اتفاق بیفتد. با این حال، علائم معمولاً آنقدر شدید نیستند – معمولاً به شکل سرماخوردگی معمولی است. اما آنها می توانند در افراد مسن یا در افراد مبتلا به بیماری مزمن قلبی یا ریوی جدی باشند.
جلوگیری و پیشگیری از ویروس rsv:
هیچ واکسنی برای ویروس سنسیشیال تنفسی وجود ندارد. اما این عادات سبک زندگی می تواند به جلوگیری از گسترش این عفونت کمک کند:
دست های خود را مرتب بشویید: اهمیت شستن دست ها را به فرزندان خود بیاموزید.
در معرض ویروس قرار نگیرید: هنگام سرفه یا عطسه دهان و بینی خود را بپوشانید. ارتباط کودک خود را با افرادی که تب یا سرماخوردگی دارند محدود کنید.
همه چیز را تمیز نگه دارید: از تمیز بودن میزهای آشپزخانه و حمام، دستگیره ها و دستگیره ها اطمینان حاصل کنید. دستمال های استفاده شده را فورا دور بریزید.
لیوان های نوشیدن را با دیگران به اشتراک نگذارید: زمانی که شما یا شخص دیگری مریض هستید از لیوان یا لیوان های یکبار مصرف خود استفاده کنید. لیوان هر فرد را برچسب بزنید.
سیگار نکش: نوزادانی که در معرض دود تنباکو قرار می گیرند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به RSV و علائم بالقوه شدیدتر هستند. اگر سیگار می کشید، هرگز این کار را در داخل خانه یا ماشین انجام ندهید.
به طور مرتب اسباب بازی ها را بشویید: این کار را به خصوص زمانی که کودک یا همبازی شما بیمار است انجام دهید.
تشخیص ویروس:
پزشک ممکن است بر اساس یافته های یک معاینه فیزیکی و زمانی از سال که علائم بروز می کند، به ویروس سنسیشیال تنفسی مشکوک شود. در طول معاینه، پزشک با گوشی پزشکی به ریه ها گوش می دهد تا خس خس سینه یا سایر صداهای غیرطبیعی را بررسی کند.
آزمایشات آزمایشگاهی و تصویربرداری معمولاً مورد نیاز نیستند. با این حال، آنها می توانند به تشخیص عوارض RSV یا رد سایر شرایطی که ممکن است باعث علائم مشابه شوند کمک کنند. آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
آزمایش خون برای بررسی تعداد گلبول های سفید یا جستجوی ویروس ها، باکتری ها و سایر میکروب ها
اشعه ایکس قفسه سینه برای بررسی التهاب ریه
برداشت نمونه از ترشحات داخل دهان یا بینی برای بررسی علائم ویروس
پالس اکسیمتری، یک مانیتور پوست بدون درد، برای تشخیص سطوح پایین تر از حد طبیعی اکسیژن در خون
درمان ویروس:
درمان ویروس سنسیشیال تنفسی عموماً شامل اقدامات خودمراقبتی برای راحت‌تر کردن فرزند شما است (مراقبت حمایتی). اما در صورت بروز علائم شدید ممکن است نیاز به مراقبت های بیمارستانی باشد.
مراقبت حمایتی
پزشک شما ممکن است یک داروی بدون نسخه مانند استامینوفن را برای کاهش تب توصیه کند. (هرگز به کودک آسپرین ندهید.) استفاده از قطره نمک بینی و ساکشن ممکن است به رفع گرفتگی بینی کمک کند. در صورت وجود یک عارضه باکتریایی مانند ذات الریه باکتریایی، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک تجویز کند.
کودک خود را تا حد امکان راحت نگه دارید. مایعات فراوان بدهید و مراقب علائم از دست دادن مایعات بدن (کم آبی) باشید، مانند خشکی دهان، ادرار کم یا بدون خروجی ادرار، گود افتادگی چشم ها، و گیجی یا خواب آلودگی شدید.
اگر عفونت RSV شدید باشد، ممکن است بستری شدن در بیمارستان ضروری باشد. درمان در بیمارستان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- مایعات داخل وریدی (IV).
- اکسیژن مرطوب شده
- یک دستگاه تنفس (تهویه مکانیکی)، در موارد نادر
- ثابت شده است که یک استنشاق (گشادکننده برونش) یا استروئیدها در درمان عفونت RSV مفید نیستند.
شیوه زندگی و درمان های خانگی ویروس rsv :
ممکن است نتوانید طول عفونت ویروس سنسیشیال تنفسی را کوتاه کنید، اما می توانید سعی کنید برخی از علائم و نشانه ها را کاهش دهید.
اگر کودک شما مبتلا به RSV است، تمام تلاش خود را برای آرام کردن یا پرت کردن حواس او انجام دهید – در آغوش بگیرید، کتاب بخوانید یا یک بازی آرام انجام دهید. سایر نکات برای تسکین علائم عبارتند از:
هوای مرطوب برای تنفس ایجاد کنید. اتاق را گرم نگه دارید اما بیش از حد گرم نکنید. اگر هوا خشک است، یک مرطوب کننده یا بخارساز با مه خنک می تواند هوا را مرطوب کرده و به کاهش احتقان و سرفه کمک کند. حتماً رطوبت ساز را تمیز نگه دارید تا از رشد باکتری ها و کپک ها جلوگیری کنید.
مایعات بنوشید. به شیردهی یا شیر دادن به شیرخوار خود مانند معمول خود ادامه دهید. برای کودکان بزرگتر و بزرگسالان، یک منبع ثابت آب خنک در کنار تخت نگه دارید. مایعات گرم مانند سوپ بدهید که ممکن است به شل شدن ترشحات غلیظ کمک کند. یخ زدن نیز ممکن است آرامش بخش باشد.
قطره های بینی نمکی را امتحان کنید. قطره های بدون نسخه (OTC) روشی مطمئن و موثر برای کاهش احتقان، حتی برای کودکان خردسال است. توصیه های پزشک و دستورالعمل های روی محصول را دنبال کنید.
از مسکن های بدون نسخه استفاده کنید. مسکن های OTC مانند استامینوفن (تیلنول، سایرین) ممکن است به کاهش تب و تسکین گلودرد کمک کنند. از پزشک بخواهید که دوز مناسب برای سن کودکتان را تعیین کند.
از دود سیگار دوری کنید. دود دست دوم می تواند علائم را تشدید کند.
فراوانی عفونت ویروس سن سیشیال تنفسی و علائم بالینی آن-ویروس سنسیشیال تنفسی در کودکان-ویروس سنسیشیال تنفسی در عفونت دستگاه تنفسی تحتانی-بررسی فراوانی ویروس سنسیشیال تنفسی (RSV) در گاوداری-ویروس های دستگاه تنفسی
